عرض ادب و احترام خدمت شما همراهان عزیز. در این پست کوتاه به بررسی و معرفی انواع دستکش ضد مواد شیمیایی می پردازیم. انواع و همچنین کاربردها.

مواد شیمیایی در گستره وسیعی از پروسه های اجرایی تولیدی و صنعتی و حتی تعمیراتی و گاها خانگی بکار گرفته می شوند. به قدری گسترده که حتی نام بردن از آنها نیز صفخات زیادی را پر خواهد کرد.

اما این گستردگی استفاده از انواع مواد شیمیایی ، لزوم استفاده از لوازم ایمنی فردی را نیز به موازات پر رنگ می کند. از دستکش کار ایمنی و ماسک تنفسی گرفته تا پیش بند و لباس و غیره بسته به ماهیت کاری که باید انجام شود.

در این بین پوشیدن یک جفت دستکش ضد مواد شیمیایی حداقل ترین باید است. زیرا هیچ کاری بدون دست انجام نمی شود و حداقل دستهای ما باید پوشش مناسب داشته باشند.

حال سوال اینجاست که چند مدل دستکش محافظ مواد شیمیایی در دسترس است ؟ آیا برای هر ماده ای یک نوع دستکش خاص تولید شده است ؟

پاسخ منفی است و شدنی هم نیست این سبک تولید دستکش. بلکه فقط دو نوع دستکش در دسترس است و تولید می شود.

بعبارت بهتر مواد را به دو گروه اسید و حلال تقسیم می کنند و برای هر کدام یک نوع دستکش به نامهای دستکش ضد اسید یا دستکش اسیدکاری و دستکش ضد حلال یا دستکش نییتریل تولید می شود. یعنی مواد شیمیایی یا حالت اسیدی و خورنده دارند یا حالت حلالی و حل کننده. البته دو نوع دستکش خاص به نامهای دستکش نئوپرن و دستکش بوتیل نیز تولید می شود که در پایان مختصری به آنها نیز خواهیم پرداخت.

دستکش ضد اسید

تیزاب یا اسید ، برگرفته از واژه لاتین Acidus  به معنای ترش ، ماده ای شیمیایی است که خاصیت خورندگی Corrosive دارد. یعنی روی هر ماده ای ریخته شود آن را می خورد و از بین می برد. حتی موادی که مظهر استحکام و مقاومت هستند مانند آهن و بتن. دست لطیف ما که جای خود دارد.

دستکش ضد اسید یا دستکش اسیدکاری به انگلیسی Acid Resistant Gloves نوعی دستکش ایمنی است که با برخورداری از روکش PVC محافظ دستان ارزشمند شما در برابر انواع اسیدها است.   

ترکیب آلی پلی ونیل کلراید یا پی وی سی مقاومت خوبی در برابر انواع اسید ها از خود نشان می دهد و همین باعث شده است که در تولید انواع دستکش ضد اسید و لباس ضد اسید از آن استفاده شود.

بطور معمول دستکش ضد اسید قرمز رنگ است و این بصورت یک عرف درآمده است. البته گاها آبی یا سبز رنگ هم تولید می شود.

دستکش ضد حلال

حلال یا به انگیسی Solvent  همانطور که از نامش پیداست ماده ای است که مواد دیگر را در خود حل می کند. معروفترین حلال ها بنزین و تینر هستند که قطعا آشنایی کامل با آنها دارید.

بسیاری از تعمیرکاران پس از پایان کار دستهای روغنی خود را با بنزین می شویند. زیرا مواد پاک کننده مانند صابون یا مایع دستشویی توان پاکسازی کامل روغن از پوست دست را ندارند.

اما دستکش ضد حلال از چه ماده ای ساخته می شود ؟ ترکیبی آلی بنام  Nitrile Rubber ماده اصلی سازنده دستکش ضدحلال را تشکیل می دهد. این محصول بنام ماده سازنده خود ، دستکش نیتریل هم خوانده می شود.

دستکش نیتریل بطور معمول سبز رنگ است اما باز هم گاها استثنا دارد و به رنگ قرمز هم تولید می شود. معتبرترین تولید کننده دستکش نیتریل در دنیا شرکتهای Ansell از استرالیا و MAPA از فرانسه هستند.

این دو البته از قدیمی ترین ها نیز در این شاخه به حساب می آیند. مثلا شرکت انسل در سال 1927 میلادی برابر با 1306 خورشیدی در ملیورن استزالیا تاسیس شده است.

استاندارد تولید

دستکشهای ضد مواد شیمیایی بر اساس الزامات استاندارد 374:2024 ISO  و یا  EN 374:2016 تولید می شوند. بدین صورت که دستکشها باید مدت زمان مشخصی در مقابل نفوذ مواد شیمیایی Penetration یا مقاومت کنند.

دستکش نئوپرن  

در تاریخ 17 آوریل 1930 میلادی در آزمایشگاه شرکت آمریکایی Dupont  ماده ای پلیمری اختراع شد که تا دهه ها بعد هر روز جنبه ای جدید بر کاربردهای آن اضافه شده است. 

نئوپرن Neoprene محصولی است از خانواده لاستیک های مصنوعی یا Synthetic Rubbers که از پلیمریزاسیون پلیمرکلروپرن Chloroprene بدست می آید.  و البته بصورت معمول به رنگ مشکی می باشد.

از نئوپرن در ساخت سازه ها و پلها ، در پزشکی ، در الکترونیک و بسیاری مصارف دیگر استفاده می شود. حتی در تولید کفش های لاستیکی مانند. همچنین به دلیل مقاومت بالای نئوپرن در برابر مواد شیمیایی از آن در تولید دستکش نئوپرن جهت کار با انواع مواد شیمیایی استفاده می کنند.

 سپاس از وقتی که برای مطالعه این پست کوتاه اختصاص دادید. امید که مفید بوده باشد. اگر سوال یا موردی بود ، لطفا کامنت بگذارید. در پناه حق باشید...

درود و عرض ادب. کلاه ایمنی در بسیاری فعالیت ها عنصری حیاتی و کلیدی در جهت حفظ سلامتی کاربران بشمار می رود. در مطلب پیش رو به معرفی انواع کلاه ایمنی و کاربردهای هریک می پردازیم.

در بسیاری از فعالیت های روزانه، برحسب کاری که انجام می دهیم احتمال آسیب دیدگی اعضا مختلف بدن وجود دارد. سر ، دستها و پاهای افراد بطور معمول در خطر بیشتری هستند. پس منطقا باید حفاظت بیشتری از این 3 بخش بعمل آید.

بعناون مثال در هنگام موتور سواری همیشه احتمال تصادف هست و احتمال برخورد سر به زمین یا جدول کنار خیابان بسیار بالاست. همینطور آسیب دیدگی شدید دستان و پای موتور سوار.

در هنگام مسابقات اتومبیل رانی نیز، احتمال تصادف یا واژگونی خودرو و اصابت سر راننده به فرمان یا سقف بالاست. در هنگام کوهنوردی یا غارنوردی نیز باید احتمال برخورد سنگ به سر را جدی گرفت.

در کارخانجات و محیطهای تولیدی نه خبری از تصادف و واژگونی هست و نه از سنگهای سخت آذرین. در عوض احتمال سقوط ابزارآلات و یا قطعات مختلف سازه های در حال ساخت وجود دارد. در عین جال در پروسه اطفا حریق نیز ، سر آتش نشانان باید بخوبی با کلاه آتش نشانی محافظت شود.

حفاظت از دستان و پاها با دستکش ایمنی و  کفش ایمنی قطعا باید بعمل آید. اما سر هر انسان مهمترین و حیاتی ترین بخش بدن اوست و باید حفاظت از آن در اولویت قرار گیرد.

در این مقاله کوتاه نگاهی داریم به انواع کلاه ایمنی ، ساختار و کلاسهای مختلف آن...

کلاه ایمنی موتور سیکلت

در دنیای کلاه ایمنی موتور سواری یا کلاه کاسکت ، سه استاندارد مختلف در جهان وجود دارد که هر یک مشخصات ، مزایا و ضعفهایی را شامل می شوند. این سه کلاس عبارتند از: SNELL  ، ECE ،  DOT

کلاس اول یعنی DOT یا Department Of Transportation  استاندارد مورد تایید در ایالات متحده است. DOT ساده ترین کلاس است ، بخش محافظ چانه را ندارد و از میان تستهای گوناگون ، فقط تست ضربه یا Impact Test را دارد.

کلاس دوم یعنی ECE یا Economic Commission for Europe  استاندارد مورد تایید اتحادیه اروپاست. الزامات استاندارد EN1078  در کلاس ECE رعایت می شود. و می توان گفت آزمونهای این کلاس به مراتب از کلاس DOT سختگیرانه ترست.

آزمونهایی شامل تست ضربه یا Impact Test  ، تست نفوذ یا Penetration Test  ، تست نگهداری و حفاظت یا Retention system strength ، تست اشتعال پذیری یا Flammability Test .

کلاس سوم یعنی SNELL  یک بنیاد غیر انتفاعی و مستقل است. کلاههای تحت استاندارد SNELL عمدتا از کلاههای DOT و  ECE  گرانتر و باکیفیت تر هستند.

اما در برخی ایالات آمریکا استاندارد SNELL بجای استاندارد DOT مورد قبولست.

کلاه ایمنی کار

اما در محیطهای کارگاهی و صنعتی نیز همیشه خطر سقوط اشیا بر روی سر افراد وجود دارد. کلاه ایمنی صنعتی وظیفه حفاظت از ناحیه فوقانی سر کاربر را بر عهده دارد.

منظور از ناحیه فوقانی اینستکه نواحی اطراف سر مانند ناحیه گیج گاهی و شقیقه ها با کلاه ایمنی صنعتی پوشش داده نمی شوند. و نیازی هم نیست.

روش حفاظتی کلاه ایمنی صنعتی اما، با سایرین کلاهها مثلا کلاه کاسکت موتور سواری تفاوت دارد. کلاه کاسکت موتور سواری بر خلاف کلاه ایمنی صنعتی کاملا به سر می چسبد و جهت ایمنی بیشتر امکان نصب ایرماف و  شیلد صورت هم دارد.  

درون این محصول یک یراق معلق با 6 یا 8 نقطه اتصال به اطراف کلاه تعبیه شده است که با بدنه کلاه هیچ تماسی ندارد و فاصله ای در حدود 3 سانتیمتر با بالای کلاه دارد.

این یراق داخلی بر روی سر می نشیند و ناحیه پیشانی و دور کاسه سر را در بر می گیرد و از پشت سر به روشهای مختلف با اندازه دور سر سایز می شود و محکم می گردد.

در این وضعیت سر کاربر هیچ تماسی با بدنه کلاه ندارد. حال اگر جسم سختی به کلاه برخورد کند، ضربه ناشی از این برخورد به هیچوجه به سر کاربر منتقل نمی شود.

در کلاه ایمنی صنعتی فاصله بین یراق داخلی و بدنه کلاه کار ضربه گیر را انجام می دهد. در این راستا طبق تقسیم بندی سازمان جهانی OSH   دو تیپ یا Type از کلاه ایمنی تعریف شده است:

• Type l که حفاظت از سر کاربر صرفا از ناحیه بالا را در دستور کار دارد و بیشتر در ایالات متحده استفاده می شود.
• Type ll که حفاظت از سر و نواحی اطراف سر را انجام می دهد و بطور عمده در اروپا مورد استفاده قرار می گیرد.

اما در کنار این دو تیپ مختلف که هرکدام طرفداران پروپا قرص خود را دارند، 3 کلاس مختلف از نظر نوع  حفاظت کلاه ایمنی در نظر گرفته شده است که در ادامه به تشریح آنها می پردازیم.

• Class C   کلاههای ایمنی که فقط ضد ضربه هستند در این گروه قرار می گیرند.
• Class G   کلاههای ایمنی عایق برق ضعیف در این دسته قرار می گیرند که حداکثر تا میزان 2200 ولت عایق الکتریسته هستند.
• Class E   این دسته شامل کلاههای ایمنی عایق برق فشار قوی تا حداکثر 20 هزار ولت می باشد.

تولید کنندگان داخلی معمولا از Class E  برای تولید کلاه عایق برق استفاده می کنند که این خود نکته قابل توجهی است. 

اما اشاره ای هم داشته باشیم به رنگهای معمول و مورد استفاده در کلاه ایمنی. بطور عمده کلاه ایمنی در رنگهای سفید،قرمز،آبی،سبز،زرد،نارنجی،قهوه ای و طوسی تولید می شود که هرکدام بوسیله گروه خاصی از افراد استفاده می شود:

رنگ سفید    مهندسین، مدیران و سرپرستان

رنگ قرمز      آتش نشان ها و نیروی امدادی

رنگ آبی        تکنسین های برق و سایر نیروهای فنی

رنگ سبز        مهندسین ایمنی و بهداشت حرفه ای

رنگ زرد          کارگران عزیز و زحمتکش

رنگ نارنجی    کارگران ساختمانی

رنگ قهوه ای   کارگران جوشکاری

رنگ طوسی    بازدید کنندگان

جدای از تیپ ها و کلاسهای ذکر شده بالا، ما در ایران بطور عامیانه و مصطلح دو نوع کلاه ایمنی داریم . کلاه ایمنی داخلی و کلاه ایمنی خارجی . این دو تقسیم بندی اما، فقط بر اساس کشور سازنده است.

کلاه آتش نشانی

کلاه آتش نشانی اما ، قطعا بهترین و کاملترین نوع کلاه ایمنی است. این محصول تمام نواحی سر ، صورت و گردن را بطور کامل پوشش می دهد. ناحیه صورت البته با شیلد محافظ صورت پوشانده می شود که تحت استاندارد EN 14458 تولید و عرضه می گردد.

استاندارد اروپا در کلاه آتش نشانی EN 443  و EN 16471  می باشد . باید متذکر شویم که EN 443 یک استاندارد فوق‌العاده سختگیرانه است. برای اطمینان از اینکه دارنده کلاه آتش نشانی در برابر بدترین شرایطی که ممکن است در آن قرار بگیرد ایمن است .

سپاس از فراوان از وقتی که برای مطالعه این پست گذاشتید. امید که مفید بوده باشد. لطفا سوالات و نظرات ارزشمندتان را برای ما کامنت کنید. پاینده باشید...

استفاده از پوشاک ایمنی شامل انواع لباس کار یکسره ، دو تکه ، روپوش ، پیش بند ، گتر و ... مطابق استانداردهای جهانی در محیطهای صنعتی الزامی می باشد. گاهی فقط پوشیدن یک دست لباس کار پارچه ای ساده کفایت می کند. گاهی نیز بر اساس خطرات موجود در محیط باید پوشش بیشتری به همراه داشت. مانند پیش چرمی و گتر در کارهای حرارتی. در این مطلب مختصر نگاهی داریم به انواع لباس کار مورد استفاده در بخش صنعتی و کارگاهی.

در ابتدا انواع لباس کار را در 5 گروه دسته بندی می کنیم : لباس کار یکسره ، لباس کار دوتکه ، روپوش کار ، پیش بند ، جلیقه و گتر و پوشاک پرسنلی . هر گروه شامل محصولات پرطرفداریست که در ادامه به ترتیب همگی را بررسی می کنیم.

لباس کار یکسره

یک لباس کار از دو بخش کاپشن و شلوار تشکیل می شود. زمانی که این دو بخش بهم متصل شوند ، ما یک عدد لباسکار یکسره خواهیم داشت. یا سرهمی یا یک تکه که به انگلیسی Coverall Workwear خوانده می شود.

این محصول یک حسن دارد و یک اشکال. امتیازش این است که پوشش کاملی به بدن کاربر می دهد. اما ضعفش در اینستکه پوشیدن و درآوردن آن کمی سخت است. گاها باید یک سایز بزرگتر انتخاب شود تا موقع پوشیدن در بخش شانه ها خیلی تنگ و مشکل ساز نشود.

در ایران این محصول معمولا از پارچه فلامنت کج راه تولید می شود. پارچه ای که نخ آن حدود 70 درصد پلی استر و 30 درصد پنبه دارد. البته که پارچه کتان هم خواهان بسیاری دارد.

ولی یک عضو ویژه هم این بخش داریم که از پارچه پلاستیکی یا پارچه پی وی سی تولید می شود و نه پارچه نخی معمولی. لباس شیمیایی یا لباس ضد اسید در هنگام کار با مواد شیمیایی پوشیده می شود و داراری کلاه نیز هست.

این محصول مقاومت ضد مواد شیمیایی داشته و در صنایع ، آزمایشگاهها و ... بطور وسیع کاربرد دارد. یک ضعف این محصول عدم داشتن امکان تبادل هوا با محیط است که باعث می شود کاربر به شدت احساس گرما کند. لذا در فصول گرما کاربری کمتری دارد.

لباس کار دو تکه

نوع استاندارد و معمولی لباسکار ، لباس کار دو تکه می باشد که به انگلیسی Work Suits خوانده می شود. شامل یک عدد کاپشن و یک شلوار که روی لباس شخصی پوشیده می شوند. ورژن شیک و باکیفیت این محصول را لباس کار مهندسی می نامند. امتیاز این محصول راحتی استفاده از آن در زمان پوشیدن و درآوردن است.

روپوش و جلیقه

در بسیاری فضاهای صنعتی و تولیدی نیازی به پوشیدن لباس کار کامل نیست و قفط یک روپوش کار اصطلاحا کار را راه می اندازد. روپوش کار معمولا بلند تا روی زانوست و دو جیب در طرفین دارد.

رنگهای سرمه ای و طوسی در بخش صنعت و رنگ سفید در آزمایشگاه ها و محیطهای درمانی استفاده می شود. معمولا روپوش رنگ سفید را روپوش آزمایشگاهی یا روپوش پزشکی می خوانند.

اما گاهی و در شرایطی مانند محیطهای فرودگاهی پرسنل باید بخوبی در دید باشند تا حادثه ای رخ ندهد. این مهم بر عهده جلیقه شبرنگ یا کاور است که معمولا به رنگهای زرد فسفری یا سبز فسفری تولید می شود. در انگلیسی این محصول Reflective Vest خوانده می شود.

پیش بند و گتر

در بسیاری فعالیتها خطر پاشش مواد از مقابل بر روی لباس پرسنل وجود دارد. در این حالت با یا بدون لباس کار استفاده از یک پیش بند یا Apron الزامی است.

اگر پاشش مایعات مختلف از آب تا مواد شیمیایی باشد ، پیش بند پلاستیکی یا پیش بند ضد اسید مورد نیازست.

و اگر در حال انجام کارهای حرارتی یا جوشکاری باشیم پیش بند چرمی یا پیش بند جوشکاری اولویت اولست.

در حالتی که ساعد دست و ساق پا هم در خطر باشند ، گتر چرمی دست و پا نباید فراموش شود. گتر بر گرفته از واژه Gaiter  است که استفاده از آن در میان کوهنوردان نیز بسیار محبوب و رایج است.

لباس کار پرسنلی

این بخش اما بیشتر به سمت پوشاک شخصی گرایش دارد. محبوب ترین عضو این گروه تیشرت است که بسیاری کاربران زیر لباس کار می پوشند.

افزون بر این بادگیر شلوار ضد آب هم در این بخش محبوبیت بالایی دارد. زیرا در بسیاری مواقع عملیات اجرایی در فضای باز و زیر باد و باران انجام می شود و یک پوشش ضد آب و گرم نیز مورد نیازست.

خوب البته که کفش پرسنلی هم جز پوشاک پرسنلی محسوب می شود ولی خوب مورد بحث ما نیست.

سپاس از وقتی که برای مطالعه این پست اختصاص دادید. اگر سوال یا مطلبی در ذهن دارید لطفا از طزیق بخش کامنت ها با ما در میان بگذارید. پاسخگوی تک تک کامنت ها خواهیم بود. پیروز باشید...

درود بر شما . در مطلب پیش رو درباره انواع کمربند ایمنی کار در ارتفاع ، کابردها و استانداردهای مربوطه با شما عزیزان گفتگو خواهیم کرد.

درابتدا باید ذکر کنیم که دو نوع کمربند ایمنی جهت انجام کار در ارتفاع وجود دارد :  کمربند ایمنی هارنس و کمربند ایمنی سیم بانی. در ادامه به ترتیب با هر دو این محصولات آشنا خواهیم شد.

هارنس چیست ؟ هارنس یا به انگلیسی  Harness  که تلفظ آن با کسر نون می باشد ، در لغت به مجموعه ای از تسمه های چرمی یا فلزی اطلاق می شود که با نظم بهم متصل شده اند.

بدین ترتیب می توان با ساخت یک ابزار ساده ، از آن در جهت کنترل اجسام یا موجودات زنده متحرک استفاده کرد.

اگر یک قطعه طناب یا یک قطعه تسمه برزنتی را از دو سر آن بگیرید و چیزی شبیه یک حلقه درست کنید ، یک هارنس خیلی ساده در اختیار دارید .

این وسیله ای بسیار کاربردیست و انجام کارها را برای ما آسان می کند. فرضا اشیایی که در چاه کم عمقی افتاده اند یا حیوان کوچکی را ، تحت کنترل خود در آورده و بالا بکشید.

اگر چند تکه تسمه برزنتی را ( یا هر جنس دیگری ) با نظم مشخصی بهم وصل کنیم یک هارنس پیچیده تر ساخته ایم. والبته ابتکاری.

همچنین برای داشتن کنترل بهتر روی جریان کار ، می توانیم یک قطعه طناب به بخشی از هارنس دست ساز خود بیفزاییم. در این بخش کنترل کننده می توانیم از تسمه کشی نیز استفاده کنیم.

کاربرد هارنس ایمنی

حال پس از تعریف اولیه ، سوال اینجاست که هارنس ایمنی چه کاربردی دارد ؟

مستحضرید که همواره عملیات اجرایی در ارتفاع با خطرات فراوانی همراه است. از دسترسی به ابزار و وسایل مورد نیاز گرفته تا حفظ تعادل و جلوگیری از سقوط !

در این میان بکار گرفتن وسیله ای که ما را از سقوط احتمالی حفظ کرده و  ایمنی ما را تضمین کند و ناجی ما باشد اجتناب ناپذیرست.

می توانیم یک طناب را از یک سر به کمر خود و از سر دیگر به نقطه ای ثابت ببندیم و امید داشته باشیم که دیگر خطری ما را تهدید نمی کند.

اما این تصور درست نیست. اگر گره ای که به خود می بندیم به ناگاه باز شود چه ؟ و  اگر سقوط کنیم و مانند پاندول به اینطرف و آنطرف برخورد کنیم چطور ؟

بسیاری از کابران خوب ما وقتی می پرسند هارنس چیست ؟ منظورشان اینست که هارنس ایمنی چیست ؟ و یا کاربرد هارنس چیست ؟ این البته به جهت کاربرد گسترده تر هارنس ایمنی می باشد…

برای انجام کار در ارتفاع ، نیاز به یک وسیله ایمنی استاندارد و قابل اطمینان داریم که  کمربند ایمنی کار در ارتفاع  نام دارد. این محصول اما ، در 2 تیپ اصلی تولید می شود…

ساختار کمربند ایمنی هارنس

کمربند ایمنی هارنس تمام نیم تنه بالا در پشت و جلو و دور کتفها و همچنین بخش بالایی ران کاربر را دربر می گیرد.

این سیستم کامل ترین دربرگیری و حفاظت را داشته و کاربر از ایمنی کامل برخوردارست.

کمربند هارنس از طریق یک طناب و قلاب متصل به آن که لنیارد نامیده می شود به نقطه ای ثابت متصل می شود.

این محصول به مانند یک کوله پشتی از پشت پوشیده می شود و دور کتف های کاربر را کاملا پوشش می دهد.

از طرفی چهار تسمه بخش پایینی نیز در پایین تنه دو به دو بهم متصل می شوند و دور ران ها را دربر می گیرند.

اما ساختار تسمه و طناب مانند و منعطف هارنس ایمنی باعث می شود که کاربر بتواند آن را به راحتی روی لباس خود بپوشد و هیچ احساس بد و نامطبوعی نیز نداشته باشد.

ولی چند نوع هارنس ایمنی یا هارنس کار در ارتفاع داریم ؟ می توان هارنس ایمنی را به دو دسته  Safety Harness و Climbing Harness تقسیم کرد.

نوع اول بسیار ساده طراحی می شود و فقط از تعدادی تسمه برزنتی تشکیل شده است. در پشت و میان دو کتف محلی برای اتصال طناب و قلاب هارنس تعبیه شده است.

به مجموعه طناب و قلاب هارنس ، لنیارد گفته می شود. لنیارد از پشت به هارنس وصل می شود و از سر دیگر با یک قلاب فولادی و محکم به یک نقطه ثابت متصل می شود. طول طناب لنیارد به طور استاندارد 1/5 متر است.

در صورت سقوط کاربر از ارتفاع در حین کار ، کمربند ایمنی هارنس مدت کوتاهی او را در هوا نگه می دارد و فرصتی می دهد تا به یک وضعیت باثبات برسد. یعنی صرفا کاربر را از سقوط حفظ می کند. بطور موقت.

در این میان بعضی کاربران عزیز بصورت کاملا خودجوش! طناب لنیارد را عوض کرده و طول طناب لنیارد را افزایش می دهند که این حرکت اصلا اصولی نیست.

زیرا در صورت سقوط بجای 1/5 متر مسافت بسیار بیشتری را سقوط می کنند که ممکن است در این صورت به بخش های مختلف سازه برخورد کنند و آسیب جدی بینند.

پس طول 1/5 متر برای طناب لنیارد کافیست.

اگر میزان از شعاع عملیاتی خود رضایت ندارید و می خواهید آن را افرایش دهید ، می توانید قلاب لنیارد را مرتب جابجا کرده و به یک نقطه جدید اتصال دهید.

به عنوان یک نمونه معروف و پرطرفدار از این نوع هارنس ، می توانیم از کمربند هارنس ADELA H-43538  نام ببریم که استاندارد طراحی و ساخت یک کمربند ایمنی هارنس در آن رعایت شده است. در بازار ایران نیز این محصول بسیار محبوب است.

بیشتر بدانید :  مطالعه کامل و دقیق  استاندارد ایمنی کار در ارتفاع  را توصیه می کنیم.

نکته دیگر در مورد لنیارد ، به کارگیری شوک گیر در بعضی لیناردهاست. زمانی که کاربر از ارتفاع سقوط می کند، در جایی که طول طناب تمام می شود در یک لحظه و بطور آنی کاربر متوقف می شود.

این مساله باعث ایجاد ضربه ای آنی و خطرناک به کمر و ستون فقرات کاربر می شود.

برای جلوگیری از بروز این مشکل در میان طناب لنیارد، یک قطعه کوچک بنام  شوک گیر تعبیه می شود که ضربه را تا حد زیادی مهار می کند.

در مقابل هارنس کوهنوردی یا Climbing Harness را داریم که علاوه تسمه های دور کتف و ران پا، دور کمر را نیز با یک بالشتک مهار میکتد.

ضمنا چون کوهنوردان در بسیاری مواقع روی دیواره ثابت می مانند، بخشی مانند صندلی دارد که میتوان روی آن نشست.

از این نوع هارنس در عملیات امداد و نجات بصورت گسترده ای استفاده می شود.

بطور کلی یک هارنس کوهنوردی بسیار مجهزتر و ایمن تر و البته گرانتر از هارنس ایمنی است.

برندهایی چون  Petzl  فرانسه ،  Camp ایتالیا و  Capital Safety  آمریکا  بهترین تولیدکنندگان این محصول در جهان هستند.

هارنس پاراشوتی اما ، یک نوع هارنس ایمنی با کاربرد غیر صنعتی می باشد.

در واقع یک هارنس ایمنی است که تمام بدن کاربر را دربر می گیرد ولی بجای اینکه لنیارد داشته باشد ، قلاب اتصال یک چتر نجات به پشت آن متصل است.

همانطور که می دانیم این وسیله در واقع در عملیات چتربازی استفاده می شود.

البته چتربازها چتر نجات را درون کوله ای قرار می دهند. بعد کوله را روی پشت خود قرار می دهند.

البته انواع خاص دیگری از هارنس نیز وجود دارد. مانند هارنس زنانه که در حقیقت نوعی سوتین یا همان سوتین با تغییراتی در طراحی می باشد.

هارنس کودک

کاربردی غیر صنعتی از هارنس را می توان در هارنس کودک یافت. هارنس کودک در 2 حالت مختلف کودک را حمایت می کند. بعبارت بهتر 2 نوع هارنس کودک داریم.

 اولین نوع وسیله ایست که با کمک آن می توان به کودکان نوپا در امر یادگیری راه رفتن کمک کرد.

 بدینگونه که هارنس دور کتفهای کودک را می گیرد و از طریق یک بند رابط یا هولدر بوسیله والدین ، به سمت بالا کشیده می شود.

 در این حالت اگر کودک بهردلیل نتواند تعادل خود را حفظ کند ، به زمین نمی افتد. واضحست که والدین باید از بالا مهار را کاملا در دست داشته باشند.

 هارنس کودک وسیله کمکی بسیار موثری برای شروع راه رفتن کودکست. البته این نوع هارنس را می توان برای کودکان کمی بزرگتر و بازگویش نیز استفاده کرد.

 البته برای کنترل حرکات آنی و جلوگیری از دویدن به خیابان. به این صورت که هارنس به کودک پوشانده می شود و هولدر آن در دست والدین قرار میگیرد تا از گم شدن کودک جلوگیری شود و یا بطور ناگهانی وارد خیابان پر از ماشین نشود.

 دومین نوع هارنس کودک 5 نقطه یا Five Point Kid Harness  نام دارد که روی صندلی کودک در خودرو نصب می شود و از کودک در برابر تکان های شدید خودرو یا حین ترمز حمایت می کند.

 این محصول نه بر روی بدن بلکه بر روی صندلی مخصوص کودک نصب می شود و کودک را به صندلی می چسباند.

کمربند ایمنی سیم بانی

دومین تیپ  کمربند ایمنی سیم بانی  نام دارد که مانند کمربند شلوار ، صرفا به دور کمر کاربر حلقه می زند.

این نوع کمربند ایمنی ، چنانکه از نامش پیداست برای کار روی دکل های برق و دکل های مخابراتی کاربرد دارد.

نحوه استفاده از لینارد این محصول اما ، با تیپ اول کمربند ایمنی یعنی کمربند هارنس بکلی تفاوت دارد.

یعنی بجای اینکه قلاب به یک نقطه ثابت وصل شود ، بصورت U شکل از پشت دکل رد شده و از طرف مقابل به طرف دیگر کمربند سیم بانی متصل می شود.

و اینگونه کاربر با یافتن یک جای پای ثابت ، فاصله اش از دکل ثابت می شود و از پشت سقوط نمی کند.

بعضی کاربران این محصول را هارنس مردانه می خوانند !!! شاید بدلیل کاربرد صنعتی و خشنی که دارد !!!

جمع بندی بحث

در این گفتار تلاش کردیم به این سوال پاسخ دهیم که انواع کمربند ایمنی کار در ارتفاع کدامست ؟  انوع آن کدامست و چه کاربردهایی دارند.

امید که مورد پسند و رضایت سروران گرامی قرار گرفته باشد. لطفا نظرات و سوالات خود را در قسمت کامنت ها با ما به اشتراک بگذارید. شاد باشید.

درود و عرض ادب خدمت شما سروران گرامی. در مطلب پیش رو با انواع دستکش ایمنی کار آشنا می شویم. و نگاهی داریم به استانداردها و کاربردهای هر محصول.

در هر کار و فعالیتی که احتمال آسیب به دستان ارزشمندتان وجود داشته باشد حتما باید از دستکش استفاده کنید. اما نه هر دستکشی ! بلکه دستکشی که مناسب کار شما باشد. این اصل پایه منطقی طراحی و تولید انواع مختلفی از دستکشهای کار شده است که ما در این پست با 10 نوع  از آن آشنا می شویم.

البته که هر نوع دستکش دنیای گسترده ای دارد و در سطوح و کلاسهای مختلفی تولید می شود که هر یک باید در یک پست جداگانه بطور مفصل بررسی شوند. ما در اینجا ما فقط بصورت تیتروار و مختصر هر نوع دستکش ایمنی کار را معرفی می کنیم. شامل موارد زیر :

دستکش کارگری

دستکش ضد برش

دستکش ضد مواد شیمیایی

دستکش ضد حرارت

دستکش آتش نشانی

دستکش ضد سرما

دستکش ضد ارتعاش

دستکش عایق برق

دستکش یکبار مصرف یا جراحی یا معاینه

دستکش ضد اشعه و ضد رادیواکتیو

در ادامه به معرفی هر کدام از آیتمها بطور جداگانه می پردازیم.

دستکش کارگری

ساده ترین ، معمولترین و پرمصرف ترین نوع دستکش ایمنی را اصطلاحا دستکش کار یا دستکش کارگری می خوانند. دستکش چرمی ، دستکش بافتنی ، دستکش لاستیکی ، دستکش کتان ، دستکش پارچه ای جذب یا مونتاژ کاری و خلاصه همه دستکشهای ساده در این دسته قرار می گیرند.

خود این محصولات هم طرح ها و تیپ های مختلفی دارند. مثلا دستکش چرمی نوع تمام چرمی دارد. نوع ترکیبی چرمی-برزنتی هم دارد. یا دستکش بافتنی در وزن های مختلف 50 گرم و 70 گرم عرضه میشود. دستکش لاستیکی یا دستکش بنایی هم نازک و هم ضخیم دارد که اولی البته مرسوم تر است.

تولید این دسته از دستکش ها بطور معمول از استاندارد خاصی تبعیت نمی کند. و البته دلیل این امر سادگی محصول و غیر تخصصی بودن آنست.

دستکش ضد برش

کلاس حرفه ای تر دستکش کارگری است که با استاندارد و کیفیت بالاتری تولید می شود. بطور معمول در هر کاری که امکان بریدگی دستان کاربر وجود داشته باشد ، دستکش ضد برش یا دستکش برشکاری گزینه اول است. و البته چون همیشه و در هر کاری امکان بریدگی دستان وجود دارد ، گاهی دستکش کارگری مطلوب افراد دستکش ضدبرش است. اما این دستکش تحت استاندارد  EN 388 اتحادیه اروپا تولید می شود.

دستکش قویتری در این گروه قرار دارد که دستکش زنجیری یا دستکش فلزی یا دستکش قصابی نامیده می شود. از مفتول های نازک فولادی بافته شده نوعی بافت شبیه زره تولید می شود که پایه تولید این دستکش است.

این محصول دست چپ و راست ندارد و بصورت دانه ای عرضه می شود و نه جفتی . برای کارهای با ریسک برشی بالا مانند کار با ساطور در قصابی و کشتارگاه ها و یا دستگاه برش چوب گزینه اول است. استاندارد تولید مربوطه  EN 1082-1  می باشد.

یک کلاس دستکش برشی بالاترهم موجودست که در کار با اره برقی Chainsaw  استفاده می شود. این محصول تحت استاندارد EN 381-4 تولید و عرضه می شود.

 دستکش شیمیایی

مخصوص کار با انواع مواد شیمیایی طراحی شده است. سه محصول دستکش ضد حلال ، دستکش ضد اسید و دستکش نئوپرن در این دسته می گنجند.

دستکش ضد حلال یا دستکش نیتریل مناسب کاربا انواع حلالهای ضعیف و قوی صنعتی  و آزمایشگاهی تولید می شود. از لحاظ تیپ ظاهری شبیه دستکش ظرفشویی آشپزخانه است. رنگ استاندارد این محصول سبز است. که گاها کاربرانی آن را دستکش سبز می نامند !

اما دستکش ضد اسید برای کار با انواع اسیدها تولید می شود. بطور معمول ضخیم است و دارای یک لایه داخلی از پنبه جهت راحتی دست کاربر. رنگ استاندارد دست ضد اسید قرمز است.

دستکش نئوپرن قویترین دستکش ضد مواد شیمیایی است که بطور استاندارد مشکی رنگ است. برای کار با انواع مواد شیمیایی اعم از حلال و اسید قابل استفاده است. استاندارد تولید دستکشهای شیمیایی EN 374  اتحادیه اروپا می باشد.

دستکش ضد حرارت

در کار با حرارت های بالا اما ، دستکشهای ضخیم و از مواد مقاوم در برابر حرارت راهگشا هستند. منظور از مواد مقاوم در برابر حرارت مشخصا چرم و انواع پارچه های  نسوزست. در تولید دستکش جوشکاری از چرم گاوی نسبتا ضخیم استفاده می شود. اما برای حرارت های بالا جوابگو نیست. این دستکش تحت استاندارد EN 12477  تولید می شود.

برای کارهای حرارتی سنگین از پارچه Terry که مقاومت حرارتی بالایی دارند استفاده می شود. انواع دستکشهای حرارتی تحت استاندارد EN 407 تولید می شوند.

دستکش آتش نشانی

کلاس حرفه ای دستکش های ضد حرارت متعلق به دستکش آتش نشانی است. در تولید دستکش آتش نشانی پارچه های نومکس Nomex  و گورتکس  Gore.Tex حرف اول را می زنند. استاندارد تولید دستکش آتش نشانی  EN 659 است.

دستکش ضد سرما

یا دستکش سردخانه برای کار در برودت های بسیار پایین مورد استفاده قرار می گیرد. مثلا برای کار با نیتزوژن مایع درصنایع یا آزمایشگاهها. با استاندارد  EN 511 .

دستکش ضد ارتعاش

در فعالیت هایی که با ارتعاشات شدید همراهست ، به مرور زمان احتمال آسیب دیدگی و از کار افتادگی بافت ها و عضلات دست وجود دارد. در این موقعیت ها دستکش ضد ارتعاش مورد نیاز شدیدست. کارکرد این دستکش به این صورت است که ارتعاشات را damp یا مستهلک می کند. استاندارد تولید این دستکش EN 10819 می باشد.

دستکش عایق برق

کار با جریان برق بدون دستکش ؟  کار خطرناکی است و بی توجهی به اصول ایمنی فردی. دستکش های عایق برق در شش کلاس مختلف تولید و عرضه می شوند. کلاس 00 ، کلاس 0 ، کلاس 1 ، کلاس 2 ، کلاس 3 و کلاس 4 .

استاندارد تولید این محصول EN 609803 می باشد. در مورد دستکش ضد برق گفتنی بسیارست که در این مختصر نمی گنجد. در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر لطفا به پست  انواع دستکش عایق برق  مراجعه فرمایید.

دستکش یکبار مصرف

که به نامهای دستکش لاتکس ، دستکش جراحی یا دستکش معاینه نیز شناخته می شود ، نازک ترین و ضعیف ترین دستکش موجودست. در انواع فعالیت های پزشکی و صنعتی رد پای این محصول را می توان دید.

دستکش ضد پرتو یونیزه و ضد رادیواکتیو

این دو محصول بسیار خاص و تخصصی در محیطهای هسته ای که پرتوهای رادیواکیتو وجود دارد مورد استفاده قرار می گیرند. استاندارد تولید هر دو  EN 421 می باشد. البته این محصول در بازار کشور خیلی کمیاب است.

سپاس از وقتی که به مطالعه این پست اختصاص دادید. امید که مطلب فوق مورد توجه شما عزیزان قرار گرفته باشد. اگر سوال یا مطلبی در ذهن دارید لطفا کامنت کنید. شاد باشید...